سروده ای از نزار قبانی

 سروده ای از نزار قبانی شاعر معاصر عرب

هر آنکه بیاموزدم ...

هر آنکه بیاموزدم  که چگونه روی برگهای تنم جان دهم  تا بشر پیروز گردد هر آنکه بیاموزدم  که چگونه قلبم را تکه نانی گردانم  تا بشر بدان سیر گردد هر آنکه بیاموزدم  که چگونه رنج را از بین دفتر شعرم  و از بین دلگفته های فقرا پاک کنم هر آنکه بیاموزدم  که چگونه سادگی را پیشه کنم  همچو علف  همچو آب هر آنکه بیاموزدم واژه ای برگزینم بیانگر: جوش و خروش کودکان و حس و حال پاکدلان هر آنکه بیاموزدم : شعر، نامه عشقی است برای بشر  شعر، حرف دلی است از آن بشر هر آنکه در تعریف شعر چنین حکمتی بیاموزدم تا ابد بنده اویم